เรื่องราวของเด็กหญิงขนตางอน
ช่วงเช้าของวันพุธ อากาศแจ่มใส
เหล่าอาสาสมัครเริ่มทำกิจกรรม "หน้ากากรูปสัตว์"
"ร้อยลูกปัด" และ "ระบายสีรูปสามมิติ"

เด็ก ๆ ทยอยเข้ามาในห้องนันทนาการ
หยิบจับของเล่นที่ตัวเองอยากเล่น
บ้างก็หาเพื่อนเล่นด้วยชวนกันเล่นตัวต่อ บิงโก

ในตอนนั้น เด็กหญิงอายุราว ๆ 11 ปี
เธอมัดผมแกละสองข้าง ขนตางอนยาว
เดินเข้ามาขอทำกิจกรรม "หน้ากากรูปสัตว์"

เธอเลือกหน้ากากสุนัขจิ้งจอก
และบรรจงเลือกสีชอร์คเพื่อระบายไล่สี
บนหู จมูก ของเจ้าสุนัขจิ้งจอก

ระบายเสร็จเธอใช้กรรไกรตัดกระดาษตามลอยเส้นที่มี
ใช้กาวติดกับจานกระดาษ เพื่อให้เป็นหน้ากาก
เธอใช้สีที่สดใสระบายให้มีมิติ
ใช้สีที่ตัดกันมาระบายให้เข้าด้วยกันได้อย่างสมบูรณ์แบบ

หลังจากนั้นเธอก็ขอ"ร้อยลูกปัดเป็นกำไล"เธอเลือกสีลูกปัดให้ไล่สีเช่นเดียวกับการระบายสีของเธอ
และเธอก็ทำออกมาได้ดี

เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่มีสมาธิสูง
สามารถทำกิจกรรมเสร็จด้วยความตั้งใจอย่างรวดเร็ว
ก่อนที่แม่ของเธอก็ตามไปพบคุณหมอ

การเรียนรู้เป็นสิ่งสำคัญ
ถึงแม้เด็กหญิงจะเสียโอกาสในการไปเรียนบ้าง
เนื่องจากต้องมาหาคุณหมอตามนัด
แต่ถึงอย่างนั้นการเรียนรู้ก็ไม่จำเป็นต้องเรียนในห้องเรียนเท่านั้น
สามารถเรียนรู้ได้ทุกที่ ทุกเวลา

การทำกิจกรรมกับโครงการโรงพยาบาลมีสุข
ก็ถือว่าเป็นการเรียนรู้ ฝึกทักษะ กล่อมเกลาจิตใจ