พบบ่อยมากในลูกคนแรก มักพูดว่า ก็คุณแม่คุณพ่อยังเลี้ยงลูกไม่เป็นละซี แต่สังเกตจริงๆ ไม่มีคนรู้แน่นอน

เด็กที่เป็นจะเป็นเวลาคล้ายนาฬิกา เช่น 6-7 โมงเย็น จะร้องซ้ำๆ กันอย่างนี้ คุณหนูจะมีอาการ  โคลิก หรือ การปวดท้องแบเจ็บแปล๊บ ท้องจะอืดโต มีลมเต็มท้อง เวลารองหน้าแดง ขาทั้งสองข้างงอขึ้นมาและหดเกร็ง ร้องเสียงเหลม บางคนก็ผายลมออกมาแล้วทุเลา

เด็กบางคนร้องเป็นระยะๆ มักเป็นเด็กที่เจริญอาหาร รับนมได้มาก ร้องอย่างมากนาน 2-3 ชั่วโมง ร้องได้ร้องดีแต่ไม่มีอาการแสดงว่าเจ็บปวดหรือ มีลมจุกในท้อง ถ้าให้หัวนมหลอกอาจจะดูดได้ตลอดเวลาที่คุณอุ้ม

เด็กบางคนแบบต่างๆ จะเกิดในเด็กอายุ 2-4 สัปดาห์ และหายในอายุ 3 เดือนมักร้องในเวลา 6 โมง ถึง 4 ทุ่ม

คุณหนูเหล่านี้จะกลับบ้านจากโรงพยาบาลเรียบร้อย ตอนอยู่โรงพยาบาลมักเรียบร้อยราวผ้าพับไว้ พอถึงบ้านได้ 2-3 วันก็เริ่มร้อง ร้องครั่งหนึ่งๆ นาน 3-4 ชั่วโมงติดต่อกัน คุณแม่ก็ปลุกปล้ำเปลี่ยนผ้าอ้อม เช็ดตัว ให้น้ำ แล้วก็ทำซ้ำแล้วซ้ำอีก ลูกไม่ยอมหยุด คุณแม่บางคนกลัวลูกจะหิวเร็วก็ชงนมหรือให้นมแม่ ตอนแรกก็ดูเต็มอก เต็มใจดูดี พอดูดไปไม่นานยังไม่หมดนมก็ร้องจ้าๆอีก คุณหนูสามารถร้องเสียงแหลมอย่างนี้ นานติดต่อกันถึง 4 ชั่วโมง ใครจะเชื่อแต่เป็นความจริง มื้อนมต่อไปก็ดูดได้อีก

คุณหนูบางคนร้อง 2-3 ครั้งก็เลิก บางคนเป็นมาก ร้องทุกๆคืนจนอายุครบ 3 เดือน เราจึงเรียกว่า ร้อง 100 วัน มีน้อยมากที่ขยันร้องถึง 6 เดือน หรือมากกว่านั้น

คุณหนูบางคนร้องอย่างมีระเบียบมาก คือตลอดวันช่างน่าเอ็นดู หลับอุตุไม่งอแง จนกระทั่งถึงชั่วโมงวิกฤต คือเวลา 6 โมงเย็น ถึง 4 ทุ่ม หรือบ่าย 2 โมง ถึง 6 โมงเย็น ก็จะเริ่มบรรเลงตรงเวลาร้องเสียงแหลมๆ

บางคนก็นอนนาน แต่ก็ร้องเป็นระยะๆ น่าดูเหมือนกัน เช่น กลางคืนช่างหลับได้หลับดี แต่กลางวันก็ร้องเสียตั้งครึ่งวัน หรือ กลางวันลูกหลับดีเหลือเกิน กลางคืนร้องจริงๆ ดิฉันไม่ได้นอน คุณแม่คนหลังโชคร้ายหน่อยที่ต้องอดนอน

การร้องโคลิก จะเกิดหลังมื้อนมครึ่งชั่วโมง หรือช้ากว่านี้ บางคนได้นมเสร็จก็เอาเลย จึงแตกต่าง จากการร้องเพราะหิว ซึ่งมักจะร้องก่อนมื้อนม

คุณพ่อคุณแม่ จะวิตกกังวลเป็นที่สุด กลัวลูกรักจะเป็นอันตรายหรือตายๆ ทรมานใจว่าเมื่อไหร่จะเลิกร้องเสียดี อ่อนเพลียที่สุด ไม่รู้ว่าจะจบสิ้นเมื่อใด แต่แปลกจริวๆ ลูกรักกลับอ้วนเบาๆ ยิ่งร้องยิ่งอ้วน เจริญอาหาร ได้นมเท่าไรไม่มีเหลือมีแต่ต้องการเพิ่มขึ้นๆทุกวัน

คุณแม่มักจะคิดว่านมไม่ดี จึงทำให้ลูกร้องได้ร้องดี ทุกๆวัน ถ้าได้นมแม่อยู่ก็มักจะโทษนมแม่ หาเรื่องเปลี่ยนนมผสม ถ้าได้นมผสมอยู่ก็มักจะปรึกษาเพื่อนบ้าน เปลี่ยนเป็นยี่ห้อนมชนิดอื่นๆ แต่ส่วนมากก็ไม่ได้ผลอะไร

การเปลี่ยนแปลงไม่ช่วยอะไรนัก จึงไม่ใช่สาเหตุสำคัญนั้นคือ ไม่ต้องเปลี่ยนนมถ้านมเป็นสาเหตุ ทำไมลูกจึงได้นมมื้ออื่นแล้วหลับสบาย ทำไมจึงต้องร้องเฉพาะมื้อเย็นๆ เย็น ทำไมตอนเช้าได้นมแล้วสบายดี

สรุปแล้ว สาเหตุที่แน่นอนไม่มีใครทราบ ก็คิดเองว่า เกิดจากร่างกายเด็กยังไม่สมบูรณ์ ระบบต่างๆ ยังทำงานไม่ดี โดยเฉพาะระบบประสาท คล้ายกับร่างกายที่ทำงานหนักมาทั้งวัน อ่อนล้ามากก็เกิดปั่นป่วนตอนเย็นค่ำ เป็นเวลา 3 เดือนแกรกจะร้องก่อนถึงเวลาเข้านอน คือแทนที่จะนอนอย่างสงบก็ต้องร้องให้โลกรู้สักหน่อย

การรักษาโรคโคลิก

ข้อสำคัญคือคุณพ่อคุณแม่ต้องยอมรับว่าเป็นสิ่งที่พบได้บ่อย ไม่ใช่โรคหรือเจ็บไข้ได้ป่วย แต่เป็นเด็กปกติ ไม่มีอันตรายต่อเด็ก เด็กมักโตเร็ว แข็งแรงดีเสียด้วย ถ้าคุณแม่ยอมรับความจริงนี้ จะทำให้คุณเบาใจไปตั้งครึ่งหนึ่งและมีความอดทด รอให้ครบตามกำหนด 3 เดือน

เด็กที่ร้องมากๆ และขี้ตกใจด้วย คุณแม่ไม่ควรไปวุ่นกับเขามาก ให้เขาอยู่ในห้องเงียบๆจะอุ้ม จะจับเขาก็ต้องมือเบาๆ พูดเสียงเบา อย่างหัวร่อดังๆ คนเยี่ยมเยียนก็น้อยๆหน่อย ประตูปิดเบาๆ อย่าเพิ่งพาลออกนอกบ้าน จอแจเสียงรถเสียงแตร ผู้คนมากมายเด็กจะยิ่งตกใจ ตาโตมองเลิกลั่กและร้องเสียงดังๆ

เด็กที่ร้องโคลิก บางคนไม่ขี้ตกใจนัก เวลาอยู่กับเขาก็อุ้มพูดเล่นได้ ทำอย่างอ่อนโยน ควรตบหลังเลาๆ ไล่ลมออกทุกครั้งหลังมื้อนม

หมอจะช่วยเด็กๆเหล่านี้ โดยจัดยาให้เป็นชนิดหยด ประกอบด้วยยาคลายการหดเกร็งของลำไส้  และยานอนพักจำนวนน้อยเป็นหยดๆ ให้ประมาณ 15 นาที ก่อนจะเกิดอาการหรือให้ก่อนมื้อนมที่จะเกิดเรื่อง ให้ได้วันละครั้งตอนจะมีอาการ ให้ได้ทุกวัน อาการจะทุเลา คุณพ่อคุณแม่ไม่ต้องประสาทมากนัก เพราะเด็กจะร้องน้อยลง

เด็กเหล่านี้ชอบนอนคว่ำทับท้องค่ะ บางคนชอบนอนคว่ำบนหัวเข่าคุณแม่ หรือนอนทับบนถุงยาใส่น้ำอุ่น (กระเป๋าน้ำอุ่น) แล้วคุณก็เอามือลูบเบาๆที่หลังของลูกก่อน จะใช้กระเป๋าน้ำร้อนให้แน่ใจว่าน้ำไม่ร้อนจัด เอาผ้าขนหนูพันรอบเสียก่อน ป้องกันไม่ให้ผิวเด็กโดนความร้อนจัด ปิดจุกกระเป๋าน้ำร้อนให้แน่น

คุณแม่บางคนให้ลูกดูดหัวนมหลอก จะพอทุเลาได้ แต่ควรจะอดเมื่อเด็กอายุ 3 เดือน เพราะโคลิกจะหายไปและเด็กจะไม่ติดหัวนมหลอก ถ้าลูกยังร้องมาก็อุ้มเขาเบาๆ พาเดินเล่นไม่ทำให้เด็กเสียแน่ๆ สมัยนี้เรากลัวจะเสียเด็ก โดยไม่มีเหตุผลเพียงพอ ถ้าเด็กสบายทั้งกายและใจก็ควรทำ เด็กจะพอใจถ้าร่างการเขามีสุข ถ้าลูกร้องมากคุณอุ้มแล้วกล่อมเบาๆ เขย่าร่างเขาเบาๆ ถ้าสบายดีก็ควรทำ ถ้าอุ้มแล้วเขาไม่ชอบใจกลับยิ่งร้องก็ไม่ควรทำค่ะ

ถ้าคุณหนักใจมาก อย่านั่งกลุ้มใจคนเดียว ออกไปพบแพทย์ที่อยู่ใกล้คุณที่สุด จะช่วยได้ทั้งแม่และลูก

ทำอย่างไรเมื่อลูกร้องโคลิก

ถ้าลูกร้องโคลิก คุณพยายามปลอบประโลมใจ อุ้มก็แล้วแต่อยู่ดีๆได้ 2-3 นาทีก็เริ่มร้องกรี๊ดลั่นดังขึ้นๆ ทุกที ดิ้นทั้งตัวและแขนขายังกับโกรธคุณ จะยิ่งทำให้คุณเจ็บปวดทรมานมากขึ้น คุณรู้สึกสงสารลูก รู้สึกว่าเป็นแม่ที่ไม่เอาไหน เป็นพ่อที่แย่มาก เพราะดูแลลูกไม่ดีพอ ลูกร้องไม่หยุด เสียงดังขึ้นๆ ราวกับโกรธมากขึ้น คุณจะค่อยรู้สึกโกรธทีละน้อยๆ อยากตะโดนว่า ෳจะเอายังไงกันวัย เอาในที่สุดแล้วยังแหกปากร้องอยู่ได้෴ แต่คุณก็รู้สึกอายไปพร้อมๆ กับที่จะโกรธลูกตัวเล็กๆ คุณจะรู้สึกโกรธ โมโห หงุดหงิด เพลียไปพร้อมกันกับ ෳประสาทรับประทาน෴ ทีเดียว

คุณพ่อคุณแม่ ไม่ต้องละอายใจที่จะรู้สึกโกรธ มันเป็นลักษณะปกติของมนุษย์เรา แต่คุณควรจะยอมรับ และเห็นเป็นเรื่องตลอกสนุกสนาน หัวร่อกันเองระหว่างพ่อแม่ คุณควรจะทราบว่า ลูกไม่ได้โกรธคุณเลย เขายังไม่รู้จักอะไรเลย ไม่รู้ว่าเขาคือใคร พ่อแม่คือใคร เขารู้แต่ว่ามันมีความเจ็บปวดความไม่สบายใจในอวัยวะ ร่างกายและระบบประสาทของเขาในเดือนแรก ความเจ็บปวดมันแผ่ไปทั่วทุกแห่ง ทำให้เขาต้องเกร็งแขน ขา หน้าตาแดงโดยเจ้าตัวไม่รู้เรื่อง

ถ้าคุณพ่อคุณแม่ถูกล็อตเตอรี่ได้ลูกร้อง 100 วัน แล้วยังเป็นเด็กขี้โมโห ขี้ตกใจ ก็ปลงเสียเถอะ คิดว่าเป็นกรรมเก่า ตอนเล็กๆ คุณก็คงจะเลี้ยงยากน่าดูเลย แต่ทุกอย่างก็จะปกติดี ขอให้ทนหน่อย ไปปรึกษาหมอ ขอยาให้ลูกกินเสียบ้าง หมอแนะนำไปอย่างนี่ก็ได้ผลดีเป็นอันมาก ส่วนมากก็ก้มหน้าก้มตาทนฟังลูกร้อง พอพ้น 2-3 เดือนก็ยิ้มแป้น เอาลูกน่ารักมาอวดหมอ มีส่วนน้อยที่คุณแม่รับว่าทนฟังเสียงลูกไม่ไหว โดยเฉพาะท้องแรก คุณควรหางานอดิเรกทำ เช่น ดูแลต้น ฝากคุณย่าคุณยายเลี้ยง คุณออกไปเดินเล่นซื้อของเสียบ้าง คุณพ่อคุณแม่บางคนเล่าว่า ผลัดกันทำ ผลัดกันอยู่เวร คือคืนนี้คุณพ่อเฝ้าลูกเอง ทนฟังลูกร้อง เอามาอุ้มเห่กล่อมกันไป ส่วนคุณแม่ก็ให้ไปเปิดสมอง รับประทานอาหารเย็นบ้านคุณลุงคุณป้าใกล้ๆบ้าน พรุ่งนี้คุณแม่ก็อยู่โยง คุณพ่อก็ไปบ้านญาติใกล้ๆ ทำให้สุขดภาพจิตดีขึ้นเพราะไม่ต้องทนฟังลูก ร้อง และอารมณ์เสียพร้อมๆ กันทั้งสองคนเลยพาลจะทะเลาะกันเอง

โดย www.thaibabyguide.net/detail/ลูกร้อง-3-เดือน-โคลิก_1000375